Ontstaansgeschiedenis Waardig Wonen

‘Ik zag mijn vader opbloeien’

Evelien Bax is de initiatiefnemer van stichting Waardig Wonen. Zij wist uit eigen ervaring hoeveel kleinschalige, huiselijke opvang voor mensen met dementie kan betekenen. ‘Ze genieten van de gewone, dagelijkse dingen.’

‘Ouderdom kwam bij mijn ouders ook met dementie. Op een moment werd duidelijk dat zij daardoor niet meer zelfstandig konden wonen,’ vertelt Evelien. Ze besluit daarop haar huis te verbouwen, zodat er een zelfstandig appartement voor haar ouders ontstaat.

‘Het appartement was niet op tijd klaar voor mijn vader. Die heeft vier maanden in een verpleeghuis doorgebracht.’ Als het appartement klaar is, verhuist het oudere echtpaar naar hun nieuwe woning. Evelien – zelf gediplomeerd verzorgende – stelt een team samen van betrokken verzorgenden waarmee zij haar ouders verzorgt.

‘Ik zag hoe mijn vader opbloeide toen hij samen met mijn moeder bij ons kwam wonen. Dat zat in de gerichte aandacht die hij nu kreeg van de verzorgenden, die meer tijd voor hem hadden. Maar ook aan dingen die voor ons heel normaal lijken, maar voor hem betekenden dat hij weer meedeed in de maatschappij,’ zegt Evelien. ‘Er ging iemand met hem mee boodschappen doen, naar de fysiotherapie, naar de kapper en ga zo maar door. Hij genoot van de kat die ’s avonds bij hem op schoot kwam liggen. Deze woonvorm biedt zoveel moois. Dat moet voor meer mensen mogelijk zijn, dacht ik.’

Met de oprichting van stichting Waardig Wonen wilde Evelien samen met anderen deze vorm van zorg en wonen aanbieden aan mensen met dementie in heel Nederland. ‘De huizen zijn fijn, veilig en huiselijk. Er zijn vier à zes bewoners per huis en er is 24 uur per dag een verzorgende aanwezig uit het vaste zorgteam. Overdag zijn er meer verzorgenden aanwezig zodat er altijd iemand meekan met een bewoner voor bijvoorbeeld een blokje om of een afspraak.’